This is where you stick random tidbits of information about yourself.
Ég er Kriss og ég er Rokk.
11 júní 2003 KISS eða fótbolti, fótbolti eða KISS. Það er spurningin. Nú er maður örþreyttur eftir ferðalagið vestur á firði. Stefán er sofnaður, enda allan daginn glímt við þjóðveginn. Svo er það bara vinnan, djöfull hlakka ég til.
Þetta voru samt góðir dagar á bernskuslóðum. Veðurblíðan lak niður brattar hlíðarnar. Og ekki var nú mengunin eins og hér í Reykjavík. Við gerðum margt skemmtilegt; við fengum snerti af golf-bakteríunni, chilluðum á Valseyri rétt eins og Gísli, Vésteinn og strákarnir þegar þeir voru að flippa fyrr á öldum og gengust síðan í fóstbræðralag, kíktum á Café Langa-Manga og fengum bragðlaust froðukaffi en hittum Rúnu og Mugison, heimsóttum Ottó og Sibbu en villtumst um leið í afmæli til Ívars sonar þeirra, sólbað í Hnífsdal og göngutúr á höfninni.
Það poppaði upp í huga mér þegar ég var staddur í afmælinu hjá Ívari Þór, að ég tel að ákveðinn vendipunktur ævi minnar hafi átt sér stað í níuára-afmæli vinar míns, Smára Ólafssonar, þegar hann fékk nýjan fótbolta að gjöf (fótbolti var aðalmálið) og vinylplötu, Destroyer með KISS. Upphófst mikil togstreita í afmælinu sem endaði með því að allir fóru út í fótbolta, nema ég og Smári. Við vorum eftir og hlustuðum á KISS.
Hvar væri ég í dag hefði ég farið út í fótbolta. Ekki hér! Nei, ég væri hundleiðinlegur, með strípur, sólbrúnn og með tóbak í vörinni.
Ég er mjög ánægður með hagmælskuna hér á síðunni en ég ætla að bíða eftir útistandandi botni áður en ég kem með fleiri..Fyrripartadagsins!
Frægikarldagsins: Það voru geðveikt frægar hljómsveitir á Ísafirði um helgina, Jónsi og Co. Í svörtum fötum, Íris og krakkarnir í Ber og Raggi Sól og strákarnir í Sign. Það er skemmst frá því að segja að ég var ekkert var við þetta fólk...sem betur fer. En ég átti hinsvegar qualitytime með Smára Karlssyni, þar sem við sátum saman í þægilegum sófa og hann klappaði mér á hnakkann.
9:55 e.h. Ekki vera feiminn
