bryndísar&kristjánsbörn
bryndís stefáns
gunnar hjálmars
elín smára
árný gísla
sigrún bjarna
hálfdán hálfdáns
eiríkur hrafns
karl hallgríms
örn guðmunds
birna guðmunds
kristinn hermanns
steingrímur guðmunds
páll páls
smári karls
grímur atla
vidófjölskyldan
bókabúðin mín
hljómsveitin reykjavík!

Bloggið er dautt og internetið líka. Ég las það á netinu, á einhverri bloggsíðunni!


























 
Archives
<< current













 
This is where you stick random tidbits of information about yourself.



























Ég er Kriss og ég er Rokk.
 
22 júní 2005  
Morgundagurinn kemur á morgun, ef ekki þá...?!

Brúðhjón fyrir utan Háteigskirkju 17.júní í sól og hamingju!
Þessi fallegi dagur...! Líkt og skáldið sagði. Framan af degi var þetta lag syndandi um heilann. Svo hvarf það og margt annað jafnan fallegra tók við. Í þessu veðri var allt svo fallegt. Maður sveif um á skýi, úrvinda eftir amstur síðustu daga, ekki búinn að borða mikið, klukkan var orðin 15.00 og ég var að borða popcorn chicken sem Jón og Gummi gáfu mér. Opnaði bjór og setti Söng riddarans á fóninn. Ég vildi hafa það rómantískt.. eitthvað í takt við tíðarandann.

Ég vaknaði og steig ofan af skýinu þegar fiðlan öskraði á mig. Hún var að spila eitthvað eftir Wagner eða var það Mendelsohn?! Mér leið allavega vel. Eftir nokkur "já", angurværar perlur í guðdómlegum flutningi Rúnu og Ödda og góð heillaráð frá Erni Bárði vorum við Bryndís orðin hjón. Haddi og Stebbi búin að gefa okkur frá sér. Didda og Steina hreyfðu ekki við mótmælum. Ísland er land þitt ómaði frá fiðlunni og við örkuðum útí sólina ásamt ættingjum og vinum.

Veislan tók við með harðfiski frá Hadda og freyðivíni sem gaf tóninn um það sem koma skyldi. Ræður og hestaskálar, söngur og gítarsóló, hvítur og rauður Haddi, valsar og væmni, hlátur og grátur. Allir áttu stórleik. Foreldrar okkar beggja og systkini í stærstu rullunum. Ég ætla ekki einu sinni að reyna að segja ykkur frá hljómsveitinni Hlekkjunum. Fáir áttu orð yfir þeim, og síst ég. Fádæma snilli. Veislan var svo skemmtileg að við Bryndís vildum ekki missa af neinu þrátt fyrir að eiga pantað fansí herbergi á Nordica hótelinu. Síðustu gestir fóru milli 05.00 og 06.00. Takk fyrir okkur, góðar gjafir, hlýjar kveðjur, símskeyti og hjálpina. Þessi fallegi dagur.

Í fyrramálið kl.06.55 verða liðin þrjátíu ár frá því að 56 cm og 4270 gr drengur fæddist á Fjórðungssjúkrahúsinu á Ísafirði.

10:29 e.h. Ekki vera feiminn

14 júní 2005  
Herra og frú Rokk!


Nú er allt að gerast. Við Bryndís ætlum að ganga í heilagt hjónaband á föstudaginn. Nú þegar undirbúningurinn stendur sem hæst, sit ég með tölvuna í kjöltunni að blogga. Haldiði að ég sé bara ekki að verða ruglaður?! Þetta blogg á nú samt örugglega eftir að breytast eitthvað eftir föstudaginn. Fyrir það fyrsta þarf ég ef til vill að breyta slóðinni í herrarokk. Er Rúni Júl kannski með þá slóð? Svo verð ég örugglega geðveikt væminn, svona kannski eins og Ágúst Borgþór, geri upp gamlar syndir, tala um heilsu og mataræði og slíkt.

Annars fæ ég hvern kjánahrollinn á fætur öðrum þessa dagana. Þorsteinn Joð hitti mig í bókabúðinni og sagðist vera dyggur lesandi bloggsins, sama sagði Gerður Kristný og nú í dag var ég í góðum hópi bloggara sem kynntir voru í DV. Þar var m.a. vélstjórinn Anna Kristjáns.
En ég komst að þeirri niðurstöðu um síðustu áramót að það er gott að halda dagbók, þá getur maður lesið um gjörðir sínar eftir á. Ég er nefnilega ekki það minnugur á slíkt. Ég get munað öll helv.. bílnúmer og símanúmer en ekkert sem máli skiptir. Ekki mín eigin pin-númer. Á næsta ári þegar ég sörfa um síðuna þá get ég til dæmis lesið um það að ég hafi kvænst 17.júní. Fátt er svo með öllu illt að ekki boði eitthvað gott...!

Myndin er ekki tekin af okkur á brúðkaupsdaginn heldur í Hnífsdalskapellu við skírn Stefáns Bjarts árið 2002.

9:38 e.h. Ekki vera feiminn

11 júní 2005  
Helvítis rokk og helvítis ról!

Nú í dag er laugardagur og vika liðin frá síðasta laugardegi. En sá dagur verður mér lengi í minni hafður og ég er rétt búinn að jafna mig. Ég er farinn að geta skrifað aftur. Vinir mínir komu og náðu í mig á eðal-hljómsveitarrútu með öllu tilheyrandi innanborðs; ískaldur bjór, harðfiskur, klámmynd í sjónvarpinu og þungarokk í hátölurunum. Við keyrðum um bæinn og heimsóttum bæði hátíð hafsins og menningarhátíð Grandrokk.

(Valdi keppir í "gagnárás trommarans", Palli, Stebbi, Geiri, Hilmar, Gummi, Tóti, Haukur, Gunni, ég, Freyr og Gunni fylgjumst með!)

(Sleggjan sýnir valinkunna takta í bassafimi.)
Síðan tóku íþróttirnar við. Fyrst var það ballskák í Lágmúla og þaðan lá leiðin uppí Heiðmörk. Þar lögðum við rútunni og hlupum út í sólina. Það var enginn tími fyrir sólbað því svæðið var undirlagt brautum fyrir hinar ýmsu keppnisgreinar í ROCK ´N ROLLYMPICS. Þar hentum við trommukjuðum í mark, spiluðum á bassa með álímdum upptakara og opnuðum með honum bjórflösku, köstuðum gítarnögl í krádið, spiluðum Gamla Nóa á ámáluðum píanónótum í grasinu með því að hoppa á annarri löppinni og síðan var endað með ultimate söngvarastönti; að hoppa í gegnum eldhring!

(Freysi, Hilmar, Stebbi og Kriss borða eftir harða keppni.)
Eftir Rokk og rólympíuleikana var gasgrillið tekið útúr rútunni og borðaður dýrindismatur. Síðan var brunað beint á Lambastaði og sungið og spilað. Eftir ellefu tíma taumlausa gleði var stefnan tekin á Trabant og kvöldið endað á viðeigandi hátt. Djöfull var ógeðslega gaman og djöfull á maður góða vini!

10:15 f.h. Ekki vera feiminn

 
This page is powered by Blogger.