This is where you stick random tidbits of information about yourself.
Ég er Kriss og ég er Rokk.
03 júlí 2005 Sól, sól skín á mig..! Komið þið sæl, ég er staddur í eldhúsinu hjá tengdó í Kjarrholti 7 á Ísafirði, Bryndís situr á móti mér skoðandi Bæjarins besta og Stefán Bjartur er sofandi. Hér höfum við dvalið síðan á síðustu helgi að frátaldri frú Bryndísi sem þurfti frá að hverfa í vikunni til saumaskaps í Reykjavík. Það var brúðarkjóll. Nú er vertíðin víst. Hér er maður í endurhæfingu eftir stanslausa gleði. Eftir stórkostlegan brúðkaupsdag tók við mitt eigið stórafmæli með kökum og humri, og eftir það ættarmót í Heydal í Mjóafirði. Niðursveiflan er búin að vera rosaleg, ég er nánast búinn að vera í fýlu síðan.
Í heimsóknum mínum hér í bæ hef ég komist í þessi slúðurblöð sem maður sér aldrei, t.a.m. Hér og nú sem hefur verið fyrirferðamikið í öðrum miðlum uppá síðkastið. Ég sá þar að þeir eru að borga fyrir fréttaskot og ljósmyndir af frægu fólki. Ég sá þann leik á borði að senda þeim mynd af mér og frúnni í brúðarklæðum, svona til að vega upp á móti skilnaðarmyndunum og að sjálfsögðu til að græða smá pening, það er vissulega mjög dýrt að halda góða veislu. En nei, ég hef ekki séð neina einustu mynd birta. Ennþá er verið að birta myndir af Loga og Svanhildi!!! Þegar við Bryndís giftum okkur voru þau orðin "yesterday´s news", samt eru þau enn slúðurmatur. Svo eru Simmi þarna...spjótkastsdroppát, bróðir Einars Vilhjálmssonar í blöðunum!! Jájá, systkini fræga fólksins. Djísus, vita þeir ekki hver ég er?!
Á myndinni fyrir ofan er Stefán Bjartur á róló í Hnífsdal. Í baksýn má sjá Heiðarbraut 7 (hvíta-bláa húsið) húsið sem pabbi byggði, þar sem ég bjó í fimmtán ár, uppá dag. Ég labbaði um götur Hnífsdals, minningarnar hrundu yfir mig, ég leitaði af Big Country kroti á ljósastaurum, rak mig uppundir á leið á rólóvöllinn, sá skugga minn, Braga og Smára Ólafs inní stofu í skólanum, og boltaförin á húsinu hennar Helgu Páls. Stóri veggurinn á róló náði mér rétt uppað bringu, ég vó salt eða vippaði með Stefáni, hjálpaði honum svo í róluna og byrjaði að ýta. Þá kom þetta yfir mig eins og grátt ský. Aldurinn kom yfir mig. Ég var staddur með son minn í rólunni sem ég rólaði sjálfur í, fyrir ekki löngu síðan að mér fannst, hélt utan um keðjurnar og ég leit á hringinn á fingrinum, ýtti Stefáni af stað og fékk um leið ægilegan bakverk...uhhuuhhuuu!
4:40 e.h. Ekki vera feiminn
