This is where you stick random tidbits of information about yourself.
Ég er Kriss og ég er Rokk.
28 september 2006 Börn! Það er ekki laust við að ég hafi hugsað hvort íslensk kvikmyndagerð hafi loksins fullorðnast eftir að hafa séð myndina Börn eftir Ragnar Bragason. Eftir að ég kom heim úr bíóinu greip mig óstjórnleg löngun að segja öllum hvað þessi mynd væri góð. Mér var hugsað til bréfs sem Össur Skarphéðinsson skrifaði fyrir nokkrum árum með tilheyrandi morðhótunum í garð Baugsmanna, var ekki Magnús bróðir hans að ræsta í þeirra húsum og skoðaði tölvupósta og slíkt?! Nokkru síðar skrifaði Hallgrímur Helgason samskonar bréf, hann var nýkominn úr leikhúsi frá því að hafa séð uppfærslu Vesturports á leikriti Agnars Jóns Egilssonar Með lykil um hálsinn. Hallgrímur byrjaði á því í bréfi sínu í DV að afsaka það að skrifa svona "Össurískt" bréf í mikilli fljótfærni. Ég var hársbreidd frá því að leika álíka leik í gær en náði að tempra mig niður. En í Guðs lifandi bænum sjáið þessa mynd!
11:24 f.h. Ekki vera feiminn
26 september 2006 Spænskir sparkfræðingar segja Stefán Bjart efnilegan! Það var fyrir tveimur árum að Stefán Bjartur fékk að gjöf frá ömmu Steinu og afa Stebba,Barcelona fótboltatreyju. Stefán fann hana í fataskápnum sínum nú í sumar og passaði hann loks í hana. Hún hafði verið frekar stór. Amma hans og afi völdu þessa treyju einfaldlega vegna þess að hún þótti flottari en aðrar í búðinni á Spáni, t.d. litskrúðugri en Real Madrid treyja. Ég var búinn að lofa sjálfum mér sem faðir að reyna eftir fremsta megni að halda svona hlutum frá barnauppeldinu, þ.e. að ákveða hvaða liði drengurinn skyldi halda með í hverskonar íþróttum og hvaða liði hann skyldi "halda með" í stjórnmálum! Pabbi minn var ekki að troða því uppá mig! Stefán dýrkar þessa treyju og vill ekkert annað en að klæðast henni. Mér finnst þetta allt reyndar gott og blessað en af einhverjum ástæðum stend ég mig að því að vera að útskýra það fyrir öllum að Stefán er ekki í þessum Barcelona bol af því að gullkálfurinn Eiður Smári er genginn í liðið. Þvert á móti byrjaði Stefán Bjartur að halda með Barcelona fyrir tveimur árum, þá aðeins tveggja ára!
(það er engu líkara en að drengurinn sé að landa milljarða samningi við eitthvað stórliðið á myndinni en ég veit að hann er að hlusta á Kaju frænku sína í símanum af mikilli einbeitingu á dögunum) 10:17 e.h. Ekki vera feiminn
24 september 2006 Ég sprengi klukkan þrjú! Húsið er í rúst. Skemmdir fundust í pípulögnum í öllum þremur íbúðunum og skipta þurfti um lagnir frá toppi til táar. Hjá okkur var það veggurinn milli eldhússins og baðherbergisins og sem betur fer var hægt að brjóta í gegn eldhúsmegin því annars hefðum við þurft að eiga við flísarnar inná baði. Þrátt fyrir að allt hafi verið plastað í bak og fyrir lagðist þetta fína steypuryk yfir alla íbúð. Í hvern krók og kima. Ég brá á það ráð að senda fjölskylduna vestur á Ísafjörð og sjá um að koma heimilinu í fyrra horf. Framkvæmdirnar drógust hinsvegar á langinn og það var ekki fyrr en í dag að ég gat farið að athafna mig eitthvað. Ryksugaði (ryksaug?), sópaði, skúraði og þurrkaði af og rykið er alveg að fara með mig. Ég er allur að þorna upp. Á meðfylgjandi mynd má sjá í hilluna á ganginum. Þarna sést að ég hef fært geisladiskinn Æ með Unun upp frá því að liggja í hillunni og við hliðina á honum var kaffibolli. Þarna má vel sjá hið viðbjóðslega ryk sem er yfir allri íbúðinni. Fyrir utan rykið má sjá ýmislegt á þessari mynd. Fyrir áhugasama er þarna fyrir aftan bláa pennann, lítill krómaður Ampelmann upptakari frá Berlín en það kallast græni kallinn á gönguljósunum í austurhluta Berlínar. Vinstra megin í sömu hillu má sjá rúllu af R! límmiðum sem límdir voru á allar Reykjavík! plöturnar. Í hillunni fyrir neðan eru nokkrar af matreiðslubókum heimilisins, m.a. Culinaria France og við hliðina á þeirri bók er bítlasafnið á vinylplötum. Þarna má líka sjá ýmsar áhugaverða geisladiska, t.d. er diskur með Skid Row til á heimilinu og safnplatan Grimm dúndur. En hér kemur spurning dagsins sem er tvíþætt: Í plötubunkunum má sjá tvo titla í tveimur eintökum, hvaða plötur er það og hverjir flytja? Fyrirsögnin hér fyrir ofan er tekin úr lagi á einni plötunni á myndinni, hvað heitir platan og hver er flytjandinn? Sá aðili sem kemur fyrst með réttu svörin í athugasemdakerfinu má velja sér eina af geislaplötunum á myndinni!
9:04 e.h. Ekki vera feiminn
10 september 2006 ...já við fórum á grímuball á dögunum. Starfsmannafélag Pennans hélt ballið í Þróttaraheimilinu og Geirfuglar skemmtu. Þar áður fórum við síðast á grímuball árið 2000 og fljótlega eftir það ball ákváðum við Bryndís að næst skyldum við vera Ólafur og Dorrit. Á ballinu árið 2000 fór ég í gervi Roy Orbison og Bryndís sem Pocahontas og fékk þá sælla minninga 3. verðlaun ef ég man rétt og að launum fría ferð til Súðavíkur með kaffi og kleinum á Esso á Hólmavík!
Núna fengum við engin verðlaun á dansleiknum en vorum margverðlaunuð á skemmtistöðum niður í bæ seinna um kvöldið. Frítt á barnum, framfyrir í röðum, óskalög og margt fleira. Þetta er klárlega ekki í síðasta skipti sem við klæðumst þessum gervum!
Neskaupstaður Við Bryndís og Stefán, Gummi, Jón Þór og Eva, Gunni, Bjarnveig og Dagbjartur héldum austur á firði um miðjan júlí aðallega þá vegna þess að hljómsveit Dr.Gunna var fengin til að skemmta á Metalfesti á Neskaupstað. Fyrir mér var þetta mikið tímamóta ferðalag, ég hafði aldrei áður keyrt suðurlands-undirlendið þannig að það má segja að ég hafi loksins lokað hringnum. Ferðin var geysivel heppnuð, náttúran og landslagið æpandi stórkostlegt. Austfirðirnir keimlíkir mínum heimaslóðum á köflum, fyrir utan klettabelti hinna tignarlegu fjalla voru heldur skökk. Þetta þarf að laga. (myndirnar eru teknar við Seljalandsfoss og Jökulsárfljót)
Ísafjörður Þetta var ekki í fyrsta skipti sem við fjölskyldan förum til Ísafjarðar. En hugsanlega var þetta í fyrsta skipti sem ég finn fyrir ægilegum stórborgarkeimi á Ísafirði. Kannski voru það ferðamennirnir í gígantísku skemmtiferðaskipunum sem gáfu þetta yfirbragð? Kannski var það mómentið þegar ég nýkominn vestur ók upp að vínbúðinni og hitti öll helstu höfuðborgarkrúttin samankomin í einum hópi? Kannski var það þegar ég borðaði indælan saltfisk á Hótel Ísafirði rétt fyrir kl.23.00 á miðvikudagskvöldi og lúðrasveitin Sigur Rós rölti blásandi framhjá? Ísafjörður er aftur orðinn að stórborg, líkt og á tímum Ásgeirsverslunar. Plokkfiskurinn í Tjöruhúsinu er tvímælalaust hápunktur sumarsins og væri þess virði að keyra í fimm tíma einungis eftir honum. Klambratún Einhvern tímann var haft eftir mér í DV að ég sæi fyrir mér að flugvöllinn mætti færa úr þessari heittelskuðu Vatnsmýri yfir á Klambratún. Einfaldlega vegna þess að sú staðsetning hentar mér afskaplega vel. Við Bryndís löbbuðum út eftir kvöldmat sunnudagskvöld í endaðan júlí, út á horn Miklubrautar og Lönguhlíðar. Fólk streymdi að úr öllum áttum og við ásamt múgi og margmenni löbbuðum göngin undir Miklubraut og yfir á Miklatún. Þetta var án efa í fyrsta skipti í langan tíma sem fleiri en 5 manns labba þessi göng á sama tíma. Þetta var magnað stórborgar-augnablik þegar fólk strunsaði uppúr göngunum, uppúr “neðanjarðarlestinni” á tónleika með Sigur Rós á Klambratúni. Rosalega vel heppnaðir tónleikar í alla staði. Og af samstarfsfólki mínu að dæma þá var þetta allt Sjálfstæðisflokknum að þakka. Guð blessi þá og forði okkur frá hinum vondu köllunum sem héldu aftur af allri menningu í borginni góðu.
Reykhólar Við héldum vestur að Reykhólum um verslunarmannahelgi og hittum fjölskyldu Bryndísar. Þar var hin fínasta tjaldaðstaða og við höfðum það ansi gott þrátt fyrir að vera ansi blaut (útvortis, vegna blautviðris) þegar að leið á kvöld. Eftir að hafa eytt nær öllu sumarfríinu í fyrra í að hlusta á veðurspár manna og skoða kortin á netinu þá er mér meira og minna orðið sk**sama um veðurlag. Ef það sól þá er hvort sem er of heitt og mann langar í ferskan andblæ og smá vætu. Ef það er rigning þá langar mann í sól og hita. Þetta er allt saman gott í hófi. Það er bara að kunna að klæða sig. (á myndinni eru Elísa og Stefán að búa til salat í rigningunni á Reykhólum) Borgarfjörður Tvisvar í sumar fórum við í Öldudal við Þverárhlíð á slóðir Jóa og Öldu. Það er engum blöðum um það að flétta að þessi staður er guðdómlegur. Það tekur okkur 72 mínútur að aka úr Barmahlíðinni og upp að bústaðnum. Við bjuggum til safndisk sem passar akkúrat uppá sekúndu. Þannig að við erum tilbúin ef við yrðum svo heppin að vera boðið þangað aftur. Tilfinningin er unaðsleg að drepa á bílnum þarna uppfrá, opna jafnvel einn kaldan og sjúga í sig góða loftið! (Rótin af hinu alræmda og stóra Lite-máli sem nærri tvístraði vinahópnum má rekja til einnar útilegunnar á þessum stað í sumar. Ég held að það sé óþarfi að rifja upp málavexti, nær allir hafa heyrt af málinu). (myndin af Stefáni og Bryndísi er tekin daginn eftir Reykhólarigninguna í pottinum hjá Jóa og Öldu)
Valseyri Í hvert einasta skipti sem foreldrar mínir segja mér frá dvöl sinni í bústaðnum þeirra á Valseyri er þeim ansi tíðrætt um hið dásamlega dýrfirska logn. Þetta hljómar alltaf eins og einhver bölvaður gorgeir í þeim en svo þegar maður upplifir þetta sjálfur þá verður maður gagntekinn. Fjallasýnin frá Valseyri út Dýrafjörðinn er með því fallegasta sem ég hef séð. Við dvöldum þarna eina nótt, alltof stutt en þó það, Palli Janus svili minn tók mynd árla morguns út fjörðinn og sú mynd er líkt og málverk. (ég verð að fá stafrænu útgáfuna hjá Palla og sýna ykkur seinna)
Tónleikar Ég fór mikið á tónleika í sumar og spilaði einnig mikið sjálfur með félögum mínum í Reykjavík! og Dr.Gunna! Eistnaflug, það var heilmikil upplifun að spila meðal metalbanda á Neskaupstað. Við Gunni og Gummi tókum þetta þrír og tókst ágætlega upp þrátt fyrir að þurfa að fylla í ansi stórt skarð(Grímur er 198 cm). Við vorum látnir vita að bandið sem var á undan okkur væri byrjað að spila þannig að við hlupum baksviðs til að hafa okkur til, stilla gítara og svoleiðis. En svo kom það uppúr krafsinu að bandið sem var á undan var Sólstafir, eitt lag hjá þeim er 40 mínútur. Við hefðum getað keyrt upp að Kárahnjúkum og aftur til baka en við þorðum það ekki því við vorum nýbúin að lesa skýrslu Gríms Björnssonar. Innipúkinn, við í sveit Dr.Gunna hófum leikinn á föstudeginum. Stórskemmtilegt og merkilegt gigg fyrir margar sakir, einna helst vegna þess að þetta var síðasta gigg Gríms Atlasonar bassaleikara sem hélt til Bolungarvíkur og svo spilaði Valdi með okkur í fjarveru Dr. Gumma. Sá Television sama kvöld, frekar leiðinlegt. Morrissey mætti í höllina og var hress og með attitjúd. Kraftmikil Smiths-byrjun, frábært band og fín umgjörð og hélt kallinn uppi ágætis skemmtan allt til enda. Ég gef þessum tónleikum 3 skyrtur af 4 mögulegum. Gay pride, við spiluðum á Gay pride fyrir framan ægilegan fjölda fólks. Tókum eitt lag; All those beutiful boys með Dr.Gunna á bassanum (Valdi þurfti að skreppa vestur og brjóta á sér löppina) og danstríói úr Mosfellsbæ. Gunna vantaði bassa og við tókum bassann hans Togga úr Rass frjálsri hendi. Skemmtunin var svo sýnd í beinni á NFS og eftir lagið fékk Gunni SMS frá Togga; “flottur bassi”! Menningarnótt, Reykjavík! spilaði svo á Menningarnótt hjá Landsbankanum á Laugavegi, með Skátum, Hairdoktor og Jeff Who? Vegna fótbrots Valda fengum við Hauk morðingja til að fylla í skarðið. Hann stóð sig mjög vel. Mjög skemmtilegt og við fengum snittur og disk með Guitar Islancio. Seinna um kvöldið sá ég Langa Sela og skuggana á Sirkus. Þeir voru frábærir og Seli náði að vera svalur með sólgleraugun, þrátt fyrir mikla birtu!
