bryndísar&kristjánsbörn
bryndís stefáns
gunnar hjálmars
elín smára
árný gísla
sigrún bjarna
hálfdán hálfdáns
eiríkur hrafns
karl hallgríms
örn guðmunds
birna guðmunds
kristinn hermanns
steingrímur guðmunds
páll páls
smári karls
grímur atla
vidófjölskyldan
bókabúðin mín
hljómsveitin reykjavík!

Bloggið er dautt og internetið líka. Ég las það á netinu, á einhverri bloggsíðunni!


























 
Archives
<< current













 
This is where you stick random tidbits of information about yourself.



























Ég er Kriss og ég er Rokk.
 
18 nóvember 2008  
Saknæm sæla
Ég las grein Arnars Eggerts tónlistarskríbents um saknæma sælu sína í mogganum um helgina (djö.. getur hann Arnar Eggert átt góða spretti oft). Hans saknæma sæla (guilty pleasure) er írska tónlistarkonan Enya. Ekki ætla ég að fara fleiri orðum um Enyu en þegar ég las um þetta hugtak "saknæma sælu" fór ég umsvifalaust að hugsa um mína sælu. Það er nefnilega ein plata sem ég hlusta bara á þegar ég er einn, ég er næstum búinn að eiga hana fyrir sjálfan mig síðan hún kom út árið 2001. Ég var að vinna í Máli og menningu þegar hún var gefin út og ekki veit ég af hverju hún rataði á fóninn. Kannski að Ásdís samstarfskona mín hafi haft eitthvað um það að segja. Þegar platan var búin að renna í gegn einu sinni meðan við vorum í afgreiðslu, þá vissi ég ekki fyrr en ég var búinn að setja hana í gegn aftur. Ég stóð svo síðar fyrir því að flytjendurnir á plötunni komu og spiluðu á Menningarnótt í Máli og menningu. Það var frábært.


Þessi plata heitir Söngur riddarans og er vísnaplata með lögum við ljóð Páls Ólafssonar. Þórarinn Hjartarson frá Svarfaðardal stendur fyrir þessari útgáfu. Þórarinn er frændi Hugleiks Dagssonar og Hjartar sem ég var að vinna með eitt sinn. Það er eitthvað sem gerist þegar ég hlusta á hana, ég held að það hljóti að vera gamla baðstofugenið sem í mér býr. Ég hlusta náttúrulega á allskonar músík, yfirleitt kannski í harðari kantinum en stundum stend ég sjálfan mig á því að setja þessa á fóninn. Ég hef stundum manað mig upp í það að leyfa vinum mínum að hlusta á, það hefur ekki gefist vel. Ég man að ég setti hana á fóninn þegar Gummi var í heimsókn, hann setti upp voða skrýtinn svip. Árið 2005 þá giftum við Bryndís okkur og fengum þá vini okkar, þau Rúnu og Ödda til að syngja eitt lag af plötunni. Þau sungu lagið "Hríslan og lækurinn" og það var gríðarlega vel flutt af þeim. Alveg yndislegt. Mér finnst eiginlega að þau ættu að gefa þetta lag út með sínum dúett.


Söngur riddarans er til sölu í bókabúðinni á netinu, hvar ég vinn einmitt þessa dagana. Einnig má þar finna safn ljóða Páls Ólafssonar á bók, Ég skal kveða um eina þig alla mína daga, þetta eru eiginlega bara drykkjuvísur og rómantískt væl. Mæli með þessu.


Jæja, víst að ég var svo djarfur að segja ykkur frá þessu, hver er þá ykkar saknæma sæla?

11:42 e.h. Ekki vera feiminn

05 nóvember 2008  
Blóðið til skyldunnar!
Þetta eru skrýtnir tímar sem við lifum á. Allar umræður snúast um sömu hlutina, allar fréttir, öll bloggleðjan sem lekur um alla skjái, allir sjónvarpsþættir, allar bækur sem koma út fyrir jólin, nánast allur dagurinn snýst um sama viðfangsefnið. Ég er að sjálfsögðu að tala um þáttinn Singing bee á Skjá einum!

Nei, ég er að djudda.

Auðvitað ætla ég ekki að tala um "ástandið" hér. Mig langar miklu frekar að tala um eitthvað allt annað. Hvernig líður ykkur annars? Ég er bara góður...eins og unglingarnir segja. Þetta eru ágætis dagar hér á heimilinu. Stefán er duglegur í skólanum, byrjaður að lesa og skrifa og er í fótbolta þrisvar í viku, mætir reglulega í líkamsrækt, fer í Hollywood um helgar....nei, þarna missti ég mig aðeins (djö... er ég að reita af mér brandarana). Fríða Katrín unir sér vel á Sólhlíð, gekk afspyrnu vel í aðlöguninni og er bara voða sátt, þ.e. ef hún fær að borða (hún er voða dugleg að borða). Bryndís stendur sig án efa með prýði í Vesturbæjarskóla, hef allavega ekki fengið neinar kvartanir ennþá. Hún er að vinna með Sunnu og Kiddý, vinkonum sínum og er afar glöð með það. Verst er þó að við fjölskyldan misstum hana Bryndísi systur mína og fjölskyldu hennar austur á firði. Þau fluttu á Egilsstaði og við söknum þeirra sárlega.

Mér líður svo bara ágætlega í vinnunni, finnst það alltaf jafn gaman. Núna er auðvitað vertíð og nóg að gera. Maður treystir á að bókin sem slík verði jafn vinsæl og áður, fólk haldi áfram að lesa og gefa bækur. Svo er það auðvitað Reykjavík! (ný lög á myspace síðunni) sem mun gefa út nýja plötu í þessum mánuði, hún mun heita THE BLOOD og er algert rokkskrímsli. Platan verður í fallega hannaðri textabók með fallegum myndum og textum og sérstökum vasa fyrir plötuna. Utan um allt verður svo sandpappírshulsa sem er handunnin af meðlimum hljómsveitarinnar. Kemur rosalega vel út en þetta er svolítil vinna í kringum þetta; skera út sandpappírsarkirnar, brjóta saman, stensla þær og hefta (spurning um að hringja í Mugison og biðja hann um að hjálpa). Þessi handavinna er annars bara gleðileg og eykur ánægjuna að selja hvert eintak. Mæli með að þið kaupið THE BLOOD, hún rímar vel við tíðarandann og veitir góðkynja útrás.

Mæli svo bara með að við öll ræktum vini okkar og fjölskyldu í hvívetna. Hittast og borða saman, baka vöfflur um helgar, leyfa krökkunum að leika saman. Þetta er yndislegt!


11:46 e.h. Ekki vera feiminn

 
This page is powered by Blogger.